Voor Liesbeth.
Durf vrank en vrij, blij aan mijn graf te swingen
laat mij mijn eigen gang maar gaan, vaarwel
vertel de noten van de balk en stel
wat groots is wil hij in de hemel zingen.
Waar klanken muzikaal aan paarden hangen
hun vleugels groots en dicht bij Nederland
waar veren lijken op die vrouw van stand
daar ben ik als jij omkomt van verlangen.
Voor wat mij lief is wil ik jou bedanken
maar laat mij blijven wie ik ben en richt
je ogen op de ranken, op de flanken
meid, sterft geen mens. Het pas gewassen licht
lijkt droevig van de regen. Om te janken
zo mooi, bevrijd en schoon, nieuw evenwicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten