Lilian

maandag, augustus 10, 2009

14 - Het dorp

Er is niets dat overblijft. Niets, behalve bitterheid.
De verveling hangt aan het verdorde gras, aan vogels
wier vleugels we groen en geel denken, een soort van groengeel
waarvan je zou kunnen vermoeden dat het iets van ons
binnenste prijsgeeft. Niets is minder waar. Hier in dit dorp
schijten honden in de goot, staat een huisarts lang te koop
hangen geraniums en petunia’s om en om
in bruine baskets, lopen mensen overdag netjes
rondjes op het goed onderhouden bleke zebrapad.

Dit dorp is verslagen. Verlaten. Het is dat je weet
dat er mensen leven anders zou je denken dat men
uitgestorven was. Buiten is binnen hier, buiten wacht
op wat we zelf zijn, wat we ooit gewoon geworden zijn.
Dat wat achterblijft achtervolgt ons in onze schaduw.

==

14 regels x 14 lettergrepen

Geen opmerkingen: