Lilian

zaterdag, juni 12, 2010

Wiegelied

Dit dan is wat wij lieten, buiten
het groen, in een verder suffig bed
het jaar waarin de struiken beefden
de vogels op het koude gras bevielen
wij in wezen gelukkig leken

we hielden vast aan de lente
die welwillend komen zou, de nachten
in de dagen kleurden van de bleek
we dronken wat, sliepen wat en groeiden
de bomen stonden stil bij maart

2 opmerkingen:

Lilian Caessens zei

Lilian,

Ik vind dit een prachtig gedicht. Vooral ook omdat die eerste regel mij al meteen tot de orde riep. Ik denk dat wij nogal veel lezen, en in dat vele lezen vaak niet meer goed kijken maar onze hersenen de tekst laten dicteren.
‘Dit dan is wat wij lieten’, is op zich een merkwaardige regel omdat die op het eerste zicht spreektaal is, tot je een beetje beter kijkt, en dan verandert de dichter zijn taal. Het wordt er een beetje drukkend van, bijna aanroepend, en het legt een dwingende vorm over de rest van het gedicht, een prachtige dwingende vorm, een soort van urgentie die moest, iets dat moest geschreven worden.

Dit hebben wij dan maar gelaten dicteert de eerste strofe, een suffig bed, buiten het groen, en er moet iets speciaals zijn gebeurd want de struiken beefden en de vogels bevielen op het koude gras. Kan dat allemaal, vraag ik me in stilte af?
Ja, antwoordt het gedicht, want wij leken gelukkig. Er was een eerste zicht en een tweede, zoals je twee ogen gebruikt om te kijken naar.

En dan geeft strofe twee niet eens zo bijzondere taalbeelden, behalve de krenten die bleek kleurden in de pap, een vreemd beeld trouwens, en dan gaat de rest van die strofe heel subtiel steigeren van geluk, nee, van ongeluk, op een toon van het leven gaat voorbij en niemand kan het tegenhouden.
Alleen doet die laatste regel dat absoluut wel:

‘de bomen stonden stil bij maart’.

Zo stil heb ik de bomen nog nooit zien staan, niet in het echt, en niet in een gedicht. Ik kan er alleen maar zelf stil van worden, dat je daar in één simpel natuurbeeld van bomen en maart, het hele leven stil zet. Zo kwam ik ook stil te staan.



_________________
Papaver

Lilian Caessens zei

Voor meer reacties zie:

http://gedichtencorner.bbforum.nl/wiegelied-vt76.html