Lilian

donderdag, september 08, 2016

The call of the drums and pipers


Dit is van mij 
zei je 
het verandert niet 

ook niet als de grond 
mijn lijf 
mijn herinnering 
begraaft 

vertel me 
nog eens 
over je vrolijke dans 
met de takken 
de muziek die 
in de wind de bladeren droeg 

hoe je 
door de straten van Edinburgh 
ons feest vierde 

-The call of the drums and pipers- 

alsof bontgekleurde vogels 
hun meest muzikale liederen floten 

hoe je destijds vroeg 
daar aan het water 

of de pelikaan 
de legende waardig 

werkelijk bloed uit haar borst 
liet vloeien 
voor haar pasgeboren jong 

Dat, dat was van mij 
is van mij 

en hoe je me nu verliest 
in zilte tranen 
het schreien zo intens 

we over en in elkaar 

zonder aarzelen 
ja zeggen 
hartgrondig ja 

dat je me los zal laten 
overgeeft 
al wil je niet 

jij verandert niet 
in mij 

hoor je me 
niet alle jaren 

alle jaren niet 

De grandeur

kartonnen geur in je huid versmelt 
doordrenkt zweet als verloren hoop 
verbrast door geuzelambiekskes 
heeft je waardigheid stem verloren 

tien jaar trottoirs en parkbankjes vervloekt 
jij, de grand seigneur een verstild figurant 
loop je krommer dan atlas ooit deed 
groef je eigenzinnigheid zijn eigen graf 

je zuchten verloochenen je jobsgeduld 
het curieuze grahambrood kaamt al dagen 
alleen het koperstuk in je hand herinnert 
de grandeur die overvloedigheid betaalde 

Christelijk schoeisel



Pumps 
de City stalk 
Buffalo Billy's 
Burn en out schoenen 
Hyperventilatieslippertjes 
Goksandalen 
Fastfoodstappers 
AEX-klaploper 
Leengoedkoper Bovenknoper 

Vandaag keek ik schoenen 
diep in de ogen 

De benen 
zeiden me niets 
veters wel of 
gespen gekromd 
dat ze modern waren 
bovenal versleten werk 

totdat ik die advertentie las 
het 'op is op' 
Romeins gesteld 

'In de aanbieding: 
Vaticaanse uitschuivers 
Zo goed als rooms' 

Gezegende veters, goddelijke gesp 
daar zou ik zo verliefd op kunnen worden